តាមពិតទៅ ការរស់នៅរមែងមានភាពប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នា ការចេះជួយអាស្រ័យគ្នា មិនថាទាំងកម្លាំងចិត្ត ទាំងកម្លាំងកាយ ឬជាជាលុយកាក់នោះឡើយ។ ប៉ុន្តែបើយើងលួចសង្កេតតែបន្តិច យើងនឹងឃើញថា មានចំណងមិត្តភាពមិនតិចទេដែលបានបែកបាក់ ព្រោះតែរឿងលុយកាក់ជំពាក់ជំពិននេះ។
អញ្ចឹងដើម្បីចៀសវាងបញ្ហាទាំងនេះបាន មុនឬក្រោយពេលអ្នកបានឱ្យមិត្តភក្តិខ្ចី យើងគួរមានវិធីដោះស្រាយឬការពារទុកមុនខ្លះដែរដូចជា៖
១. ផ្ដល់កម្ចីនូវចំនួនតួរលេខមួយបើទោះបីជាអ្នកមិនទទួលបានមកវិញ ក៏មិនជាបញ្ហា!
ប្រសិនបើអ្នកកំពុងមានស្ថានភាពហិរញ្ញវត្ថុមួយដែលស្ថេរភាពហើយ សូមផ្ដល់ជូនកម្ចីនូវចំនួនមួយដែលមិនប៉ះពាល់ដល់សុខភាពហិរញ្ញវត្ថុរបស់អ្នក។ សូមកុំរំពឹងថា អ្នកនឹងទទួលបានចំនួនលុយនោះត្រឡប់មកវិញ ដោយចាត់ទុកថាវាជាកាដូរទឹកចិត្តដែលអ្នកបានជួយពួកគេ គ្រាមានអាសន្ន។ ប្រសិនបើពួកគេសងត្រឡប់លុយកាក់នោះមកវិញ វាជារឿងល្អមួយ ប៉ុន្តែករណីដែលពួកគេមិនបានសងត្រឡប់ អ្នកនឹងមិនអាក់អន់ស្រពន់ចិត្តជាមួយទំនាក់ទំនងមិត្តភាពអ្នកដែរ។
២. ផ្ដល់ជាមតិយោបល់ និងដំណោះស្រាយ
មតិយោបល់ លើកទឹកចិត្តនាពេលនេះ មិនអាចជួយគាត់បានច្រើនឡើយ ប៉ុន្តែអ្នកក៏អាចផ្ដល់ជាដំណោះស្រាយមួយលើផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ ដូចជាការណែនាំគាត់ឱ្យទទួលយកកម្ចីឥណទានបុគ្គល (Personal Loan) ពីស្ថាប័នធនាគារណាមួយ ពីអ្នកចងការប្រាក់ ឬពីរបៀបនៃការរកប្រាក់ចំណូលបន្ថែមជាដើម។ អ្នកក៏អាចពិភាក្សាមតិយោបល់លើអត្រាការប្រាក់នៃស្ថាប័ន ឬម្ចាស់បំណុលនីមួយៗជាមួយពួកគាត់ ដោយវិធីនេះ នឹងជួយពួកគេឱ្យរកឃើញដំណោះស្រាយមួយដ៏ល្អមិនខាន។
៣. ផ្ដល់ជាកម្ចីដែលមានអត្រាការប្រាក់ទាបជាងគេផ្សេងដទៃ
ប្រសិនបើអ្នកចង់ផ្ដល់កម្ចីមួយក្នុងរយៈពេលវែង អ្នកគួរផ្ដល់ជូននូវកម្ចីដែលមានការប្រាក់ ដែលអត្រាការប្រាក់នេះ ពុំមែនជាចង់បានចំណេញអ្វីនោះឡើយ តែជាវាជួយរក្សាមិត្តភាពអ្នកទៅវិញទេ។ អ្នកអាចកំណត់អត្រាការប្រាក់អាចឱ្យទាបជាងអ្នកដទៃ តួយ៉ាងឥណទានបុគ្គល(Personal Loan) អាចមានអត្រាការប្រាក់ជាមធ្យមចន្លោះពី 8% ទៅ 18% ក្នុងមួយឆ្នាំ ឬអត្រាការប្រាក់ពីអ្នកចងការប្រាក់អាចមានចន្លោះពី 5% ទៅ 15% ក្នុងមួយខែអាស្រ័យលើទ្រព្យបញ្ចាំ។ ដូចនេះ អ្នកអាចកំណត់អត្រាការប្រាក់ចន្លោះ 2%-4% ពីពួកគាត់។ ការកំណត់អត្រាការប្រាក់ ខែថ្ងៃសងអត្រាការប្រាក់ជាប្រចាំ ក៏អាចជួយអ្នកនិងមិត្តភក្តិអ្នក ពីអាការៈភ្លេចភ្លាំងបានផងដែរ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ វិធីសាស្ត្រខាងលើគ្រាន់តែជាមតិយោបល់ដើម្បីជួយអ្នកឱ្យរក្សាការពារមិត្តភាពអ្នកប៉ុណ្ណោះទេ រីឯការសម្រេចចិត្តយ៉ាងណានោះ វាអាស្រ័យលើឥរិយាបថ ឬរូបមន្តនៃការចាយវាយលុយកាក់របស់អ្នកទេ៕
